Ay Masalı Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Bu akşam ayışığıyla girdin odama penceremden,
Güzeller kadar güzeldin,
Pamuklar kadar pamuk,
Işıklar kadar ışık,
Sırmalar kadar sırmaydın,
Ayışığı püskül püsküldü saçlarında,
Omuzlarında yaldız yaldızdı,
Akarsular gibiydi gerdanında,
Varlığın pırıltılarla dolaşıp durdu odamın tavanında,
Duvarlarında.

Unuttum yalnızlığımı
Çıkmaz sokaklarında yalnızlığımın,
Gönderdim hasretimi uzaklara karanlık rüzgarlarla,
Çilelerimi silkeledim üstümden iğreti pullar misali,
Bir bir çıkardım acılarımı kemiklerimin iliklerinden,
Pırıltılarından merhemler sürdüm yürek yaralarıma,
Vakfettim bakışlarımı hayallerine,
Ah elkızı, ellerkızı,
Beni bir daha karasevdalı ettin
Kendine.

Ayla geldin penceremden, hoşgeldin,
Ayla gittin de güle güle diyemedi içim,
Sapladın ayrılığını yeniden yüreğime,
Çarmıhlara gerilen ayaklarıma, ellerime,
Kaldım yine kanlar içinde sabahlara kadar,
Karanlıklar kaldı odama bir tatlı ay masalından
Ve bir büyük karasevdanın
Azabından.

(ELKIZI ELLERKIZI isimli Serbest Şiirler 'inden >59-60/100)