Yüklenmişsin, hayatın yükünü
Kimse görmez, senin tek’ini
Sanki mesken tutmuş, Çin’i
Yalnız yaşayan, Ay Mama Kızı
Cıvıl, cıvıl yaşardın hayatı
Çabuk çıktı, bu hayatın bayatı
Bilmem türkü mü, yoksa bayatı
Yalnız yaşayan, Ay Mama Kızı
Olmuşsun, evinin hem erkeyi kadını
Sabır ile duyurdun, sen kendi adını
Nasıl alabildin mi, şu evliliğin tadını
Yalnız yaşayan, Ay Mama Kızı
Çocukların senden, çok uzakta
Ana diye özler, bunlara yazık’da
Bir kocan var, odun gibi kazık’ta
Yalnız yaşayan, Ay Mama Kızı
Komşu olduk, bir göremedik yüzünü
Bir gün dinleyemedik, sohbetini sözünü
Herhalde bizden kaçar oldu, saklar özünü
Yalnız yaşayan, Ay Mama Kızı
Tahsin derki; Bu enişte nasıl bir millettir?
Bize uymaz, gitmez gelmez bir illettir?
Böyle hayat olmaz, bu eşe dosta da zillettir
Yalnız yaşayan, Ay Mama Kızı
Ankara–01.08.2009
Tahsin KoçKayıt Tarihi : 15.11.2011 16:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!