Ay Küstü Şiiri - Ayşe Manav

Ay bana küstü,
Ben doğduğum şehre,
Bulutların arkasında umutlarım,
İç çekmekte,
Zifiri bir karanlıkta
Dudaklarımdaki hece,
Bir mucize Tanrım,
Güneşi doğmayan geleceğe.

Doğduğum şehrin ışıkları
Göz kırpıyor geceyi izleyen gözlere,
İzin vermiyor bulutlar gülümsemelerine
Ay sustu,
Ben sustum,
İçimde tükenmeyen ümitlerle
Gece göz kırpıyor doğduğum şehre.

Mehtap, deniz ve ay
Damla damla süzülüyor yüreğime.

Kırmızı karanfiller eşliğinde,
Dudaklarım da bir garip beste
Yudum yudum içtiğim buse lezzetinde,
Bulutlar süzülüp giderken gözlerimde
Ay gülümsedi,
Ben gülümsedim,
Geceye kucak açan bakışlar eşliğinde,

Gözlerimde ayın on dördü yansıması,
Hale hale ışık saçıyor gökyüzüne,
Ay gülümsedi,
Ben gülümsedim,
Geceye kucak açan bakışlar eşliğinde.