Ay Kızın Gece Kayboluşunda

onulmaz zamanların sancısı büyürken
yalnızlığımın türküsünde
o bir çift bakan güzel göz
kimin için parlayacak diye düşünürüm

bir başınalıkların hazan sarısı
yaprak titremeleri yeşilinde
üşürken benliğim
sarındım nevbahar düşlerimle
beklediğim sen misin diye
sarındım yıllarca
yalnızların koylarında hep kendime

puslu gecelerimde
rüzgârın bana yolladığı
o iğde kokusunda sevdayı
hissedebilmeyi ne çok istedim

ah be sen
kara gözlerinde ay kaçağı bir zamandı beklediğim
gece iç denizimizde esen rüzgâr nasılda vururdu
bu sensizliğin yoksunlarında

gidişlerim bilsen
ne hoyrat bir volkandı
bekledim durdum
içimdeki fırtınanın vuracağı
gözlerimle gözlerini deleceğim anı

her mevsim sana idi /çoğalışlarında
büyüdükçe büyüdün
benliğimin zap suyu ağıtında acımı acı
yol vermesi zordur zigana geçidi
savruluşlar okyanus fırtınası
yüreğimin sana atan sevgisi
nice muson yağmurlarda yıkandı

aysız bir gece idi gelişin
sende anlamlandı sende tamlandı
anılar bir demdi geceye
kara hüzünlerimizde dalgın su
her demsin karam özlemin gözlerinde

bitmedi…

Vedat Koparan 21.08.2006