Ay Kızım Şiiri - İsmet Develioğlu

Ay kızım

Nasıl da gönül vermişim ben sana
Nasıl da tutuşturmuşum sevgi ateşinle ciğerimi
Nasıl da köle etmişim kendimi kendine Ay kızım
Şikayete gideceğim seni tanrı dağlarına
Önce dedelerimin tanrısı gök tanrıya
Anlatacağım birer birer vefasızlığını.
Hiddetlenir mi bilmem.
Hışımla yağmur mu, dolu mu atar yer yüzüne umursamam
Baktım aldırmıyor geçerim Ergenekondan bu yana Ay kızım.
Doru atımın üzerinde dolaşacağım bütün Turan ellerini
Viyanaya varacağım,Tunadan su içeceğim
Estergonda nefesleneceğim biraz. Eseceğim deli rüzgarlar misali
Şikayet edeceğim seni hilal kaşlı,mor belikli güzellere
Anlatacağım seni anlatacağım Ay kız.
Erinmem koyulurum yollara bir öfke ile
Varırım Hıra dağına.
Taze ceddimin ebedi kabul ettiği dinin membaına
Diz çökerim yüce Allahın beytinin önünde
Tavaflar ederim bir pervane misali
Dayana bildiğim, döne bildiğim kadar döner de dönerim.
Sonra avuçlarımı kaldırırım ayyuka
Sonra başımı dim dik edip bakarım göğe
Şimşekler çaktırırım gözlerimle
Sura üflenircesine haykırmak isterim Rabbime
Dememe gerek kalmadan anlar Rahman halimi
Belki gönlüme su serper bana bağlayı verir seni
Belki kör eder nuruyla göstermez eder seni
Belki yüreğimle birlikte söker atar sevgini
Anladın mı ne kadar çok sevmişim seni.

Ay kızım duy artık yüreğimin yangısını
Hisset içimi kor misali yakan ateşin ferini
Tut elimi Ay kızım.
Hissettir artık kendini
Bu delin kaybetmeden canı kucaklasın Hakkın en büyük eserini
Ay kızım anla artık anla sana olan sevgimi.

01.02.2020
11.57