Ay Kızı Şiiri - Cem Bektaş

Ser şu örgülü saçlarını omzuna,
Ve gül o pespembe dudaklarınla.
Sen değil misin ki buraların ay kızı,
Ağlamak uyuşmuyor hiç adınla...

Al eline bütün umutlarını,
Yüzünü güneşe dön, sil hicranını,
Sen değil misin ki buraların ay kızı,
Sen de görmeliyim güneş sıcağını.

Paylaş onunla tüm oyuncaklarını,
Barışıp oyunbozan ümidinle.
Sen değil misin ki buraların ay kızı,
Sessiz sessiz yukarıdan kalbini dinle.

Ağlamak mı elindeki karakalem,
Kaderin mi sanıyorsun çektiğin elem.
Sen değil misin ki buraların ay kızı,
Ağlamak mı kendine yazdığın yazı.

Sen değil miydin bizim göğümüzün süsü,
Ve sen değil miydin gecenin ışık örtüsü?
Sen değil misin ki buraların ay kızı,
Nasıl tek bırakırsın bunca bahtsız yıldızı.