Ay Kızı Şiiri - Musa Durman

Hoşcakal gülünce parlayan
Karanlık yüzünü saklayan
Işıltıyla ellerimi bağlayan
Gece güneşi ay kızı

Rüyama girsen uyanmasam
Gündüzler seni saklamasa
Mesafeler girmeseydi aramıza
Hoşcakal gece güneşi, ay kızı

Günüm senem geçermi artık bilmem
Geçerse de bekler saymam
İstemezsen kafamı kaldırıp bakmam
Sen hep orda kal gece güneşi,ay kızı

Hayal kuranın yaprakları dökülür yaz yelinde
Ayaz keser,soğuk girer yırtık perdelerden
En son keder kalır mezarı başında
Sen onlara görün ay kızı

Gerçekleşmediğini bilsem hayalini kurmazdım
Gerçeğini görmeseydim rüyama inanamazdım
Beni bir yola düşürecek senin kararın
Ya gercekleştir ya da yok et ay kızı

Tekrar başlama bitiremediğin kitaba
İnanma bu kadar kendi söylediğin yalana
Bırakma beni bir sıcak bir soğuk arasına
Samimi ol gerekse def et beni ay kızı

Şudur ki son tavsiyem
Onların dostudur bahaneleri
Değerini bilseler seni de satarlar
Bitmeyecek bu dünyanın dönekleri
Bugünü yaşadın diye unutma dünleri
Gidip de dönenlere güvenme ay kızı