Ay Kız... Şiiri - Hülya Çötreli

oturmuş ağlamış..

benim duygularıma...

ortak etmiş beni yaşadıklarına..yaşayamadıklarına...

ne az şey istemiş hayattan bana inat..
bir anlamak..birde anlaşılmak..
ikiside bedavayken..o çok ödemiş..
edermi..değermi..diye düşünmeden..

saf kız..harcıyor hovardaca...

seviyor hesapsızca..
sermayesi kalbi..
seviyor zararına...düşünmeden...

ay gibi ışıl ışıl..
yaşıyor..

insanın kalbini çıkarıp
veresi geliyor...

insan utanıyor...onun yanında kalp taşımaktan....
insan utanıyor....

ay kızın yanında sevemeden oturmaktan....