Karanligi arkadas sectim kendime
ay karanlikken agladim
deli firtinalar esti sanki o gece
kulaklarimda cigliklar
hemen araladim perdemi
korkudan kayan yildizlari seyrettim
kalbime oklar saplandi sanki
yalnizligimi farkettim birden
ayin karanligina sarildim
karanlikti ve bombos
karanlik aydan
esen firtinadan
ve benden baska
kimse yoktu ortalikta
ay karanlikken yasamamisim aslinda
12 subat 2000
Esra TürkoğluKayıt Tarihi : 4.10.2002 06:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!