Ay Karanlık Zambinella

Sekiz Mayıs bin dokuz yüz seksen dört,
Saat on dokuz suları,
Seni yağmurlar getirir Antep’in akşamlarına,
Urfa’da görse de gözler, yaşasa da umutlar.
Bir deli rüzgar eser on yedilerde,
Ayşegül kirlenir,tozlanır, isyanları oynar,
Umutlarına dokunamaz çeker zehri içine,
Zemheri ayazlarında titrer,
Baksan da göremezsin,
Ay karanlık Zambinella.
Denizine düşmüş ay ışığıyla,
Gökyüzündeki yıldızları saymış,
Martı kanadında umutları,
Menfaatlerin cici yüzü,
Cılız ve masum yüreklere güldüğü zaman,
Ezilir havanda güzel yüzler,
Bakma seni gösteren aynalara,
Ay karanlık Zambinella.
Pişmanlıklar bitmez bu zamanda,
Kim çaldı umudunu,
Dil durur yaşlar konuşur,
Şeytan düşleri gıdıklar,
İhtiraslar zincirlenir,
Kara trenler gibi gelip geçer,
Yaşanmaya değer mi bilinmez,
Yüreği güzel bir şiir gibi,
Yarınıma cici kız olur mu?
Her gelen bir parça koparmış,
Yüreğini almışlar, belki de çalmışlar,
Açmamış bir gül gibi,
Yirmibir yıllık Zambinella.
Umursamaz kendini ve yarınını,
Ciddiye almaz her bir şeyi,
Sadece bana göre iyi olan,
Benim şiirlerimi pek okumayan,
Bir kız hatırlarım.
Ay karanlık Zambinella.
Umudumu paylaş artık,
Sana bakan yeşil gözlerim var,
İçindeki cici kızı çıkar ortaya,
Yoksa ay karanlık Zambinella.
Geceler karanlıklarda kalsın,
Seni bu yüreğim alsın,
Ay karanlıklarda,
Ay karanlıklarda kalsın Zambinella.