güneş iner bir el siyaha
boyar göğü yeri...
çekilir kuşlar yuvalarına
bir benim gözlerim bir de
gecenin sokak çocukları
olan ateş böceklerinin
pırıltıları...
koca göğü, ay karanlık geceyi
ışıldatmak için,
uğraş verir.
hüzün it olur dalar yüreğimi
seni düşündükçe
yalnızlıktan üşüdükçe
ay karanlık gecede
sığındım durdum
bir eski gülüşüne
ölümüne...
Kayıt Tarihi : 2.4.2017 23:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muallim Ayhan Bingöl](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/02/ay-karanlik-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!