Ay kanatlı uçurtmam Şiiri - Hamdi Oruç

Ay kanatlı uçurtmam

Göklerde misin hala
Ay kanatlı uçurtmam
Göklerde hala
Ay kanatlı uçurtmam

Uçtu gitti göklere
Çocukluğumda bir uçurtmam
Yıldızlar gözleri onun
Ay kanatlı oldu uçurtmam

Uçurtmalarım vardı
Ay kanatlı uçurtmamı en çok özledim...

Çocuktum
Uçurtmalarım vardı
Büyüdüm
Uçup gitti uçurtmalar...
Onları özledim

Ay kanatlı uçurtmam seni özledim
Kiraz tadındadır benim özlemim
Bahar gelince
Ve bir uçurtrma gördüğümde göklerde

Sevincinden uçar
Ay kanatlı uçurtmam
Ay gibi ışıklı gönlü...
Ay kanatlı uçurtmam...
Ay

Sevinçle uçar göklere
İnmek istemez yere
O ay
Karanlık geceme

Ay kanatlı uçurtmamla maviliğe büyüyen çocukluğumdu...

Özledim seni
Gözün yıldız uçurtmam
Gönlün yıldız...
Bahar gelse sevinir
Bahar bitse üzülür
Özlenmez mi o
Yıldız yıldız gözleri ıslanır
Ağlar bir kafes kuşu gibi...
Yıldız olmak isterdi uçurtmam

"Yüzüm gülmüyor..."
Dediğim günleri hatırlıyorum şimdi

Gece bile uçacağım diyor
İnmek istemiyor yere
Ay kanatlı olacağım diyor uçurtmam uzakta
Bir uzun kış baharı bekledim diyor
Sevinci benim için göklerde
Onunla maviliğe yürüyor çocukluğum

Göklerden bana bakıyor
Çok mu çok sevinçli
Yıldız yıldız gözleri
Yıldızlara takılmış aklı iri bir kuş o
Salı verdim onu göklere
Dönmedi artık yere
Ay kanatlı oldu o uçurtmam göklerde
Sevinçli göklerde kuşlar gibi özgür olduğu için
Ben büyüdüm onun ışıklarıyla