ay tuttu bizi
kan gibi
genlerimizde saklıydı
uluyan kurdun tohumları
kaşıntı halinde
varlığını hissettirdi
yanan ateşin etrafında
hepimiz biribirimizin
gözlerine baktık
belliydi kötü rüyalar
görmüştük
ama anlatmamaya
karar verdik
rüyalarımızı ateş tutmamalıydı
.....................
ay tuttu bizi
kan gibi
ateş tutmamalıydı rüyalarımızı
hepimiz
belli belirsiz
orta asya ayinlerinden
artakalan; bizim payımıza düşen
kutsal söylemler ve
belli belirsiz mırıldanmalarla
ateşin üzerine abandık
duymamalıydı ve anlamamalıydı
yaş bedenlerimizle
sonunu hazırladık
duman olduk
koyu-göz gözü görmez bir duman
kimsenin kanını içmeden öldük
.....................
ay kahrından öldü.
Kayıt Tarihi : 3.1.2007 11:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gürbüz Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/03/ay-kahrindan-oldu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!