Ay Işığından Ak'tı Onlar Şiiri - Durmuş ...

Gülden bir mahşerdi bakışları,
Isıtırdı kara kışları! ...
Onlar ki, bu topraklara
Elli milyon şehit vermişlerdi! ...

Bu milletin karanlık gecelerine
Dolunay olup ışımışlar
En azgın sulara
Canlarını germişlerdi! ...

Onlar ki, bu toprağın
Yanık yürekleriydiler
Nazik sahillerin sularını
Tanımazdı ayakları! …

Cam kırığı döşeli
Yolları yürüyüp gelmişlerdi
Geçtikleri yerlere
Gönüllerini bürüyüp gelmişlerdi! …

Onlar ki, Anadolu bozkırından
Kaşkar’a uzanan ovaların
Nazlı çiçekleriydiler! …

Gün oldu yanardağları
Söndürdüler göğüslerinde
Gün geldi kuşanıp bayrakları
Kanlı gömlek giydiler! …

Onlar ki, bu vatan için
Peygamber ocağına
Hira bakışlı
Tanrı Dağı duruşlu
Yiğitler doğurmuşlardı!

Senin aklının eremediği yerlerde
Sarı çiçekti,
Akçabardak’tı onlar,
Ne kadar toza çamura bölense de
Ay ışığından ak'tı onlar! ...

Onlar ki, Fatih’lerin
Selim’lerin anasıydılar! …
Bir büyük sevda uğruna
Bala canlar salıp gaza meydanlarına
Şanlarını yeryüzüne yaydılar! ...
Gidip de dönmeyen akıncılarını
Kaderden saydılar! ...

Onlar ki, güzele gül bakışlı,
Soluğu cennet kokuşlu
Bir sevdalı iklimdi! ...

Ve..
Bir sevdalı kilimdi
Nakış nakış dokudukları,
Yunus’tandı yazdıkları
Elif ‘tendi okudukları…

Ay ayça’ydılar! …
Dolunaydılar! …

Senin duymadığın sesleri duyardı kulakları
Kulaklarından keskin yürekleri vardı
Fatma Ana’ydılar,
Güllü Bacı'ydılar,
Nene Hatun’dular! …

Meraga göklerinden
Meriç’e Tuna’ya kadar
Menekşe seli çağlayan
Bütün ırmakları
Gözlerinden taşırdılar!
Ne bir gün yumdular gözlerini,
Ne bir an şaşırdılar!

Onlar ki,
Aslı gibi
Şirin gibi
Leyla’dandılar
Bayrakları bayrak yapan
Kandılar! ...

Onlar ki, yaratılıştan
Öksüz, yetim ve
Mahzundular! …
Cehennemi yangınlardan alıp
Bu toprakları
Sana emanet sundular! ...

yitikozan...