Ay Işığında Yıkanmış Düşler

Kırılgan bir gecede
Bakışlarından yansıyan
Mavimsi bir düştü,
Yalnızlık.

Hayalini duvarlara kazıdığım her demde
Griye çalardı tüm yıldızlar
Ay ışığından bir kapı açardım yarınlara
Elinden tuttuğum vakit yokluğunun
Bir umut yeşerirdi avuçlarımda
Korkardım
Taşıması ağır bir günah gibi
Suskunluğumda saklardım
Sana dair tüm kelimeleri
Kahkahalara boğulurdu hüzünlerim.

Yüreğimin sararmış sayfalarına
İklimleri çizerdim
Gözbebeğinin karasıyla
Hiç hissettirmeden sana
Yaprak yaprak ağlayışıydı ağacın
Sonbahar.
Eylül,
Bakışlarında mevsimsiz bir hüznü taşıyan
Annesiz bir çocuk.
Sen hiç hissetmedin
Oysa
Unutmayı vursa da her saat başı
Hâlâ duruyor ıslaklığı
Saçlarıma kondurduğun ilk cemrenin...

Müyesser YAYILKAN