Ay Işığında Yıkandı, Kırklandı Aşk

Ay Işığında Yıkandı, Kırklandı Aşk

Bu gün,
Gün bitmeden,
Güneş kapattı gözlerini…

Akşam karanlığı,
Sardı sarmaladı her yanı.
Aşk adına yapılan çirkinlikleri,
Karanlıklar örttü tüm günahları…

Sen gelince,
Bende perdelerimi kapattım yalnızlığa.
Yıldızlar utandı geceden.
Sanki gökyüzü eşlik etti,
Yüreğimde doğacak aydınlığa…

Seninle Pembe beyaz bulutlar,
Çizmiştim ya mutluluğa.
Bunu gören yıldızlar eşlik etti,
Ay ışığıyla birlikte,
Gözlerimdeki parlaklığa…

Gece karanlığı kavuşunca,
Mutluluğun yağmuruna,
Gül gibi güzel yüzünle,
Gül kokulu teninle,
Ay ışığında, yıldızlar eşliğinde,
Pembe yağan yağmurla,
Yıkandık kırklandık birlikte,
Arındık Aşkla…

Sen geldin ya artık yüreğime,
İçime gömdüğüm gözyaşlarımı,
Sessiz çığlıklarımı,
Kapattım attım derin dehlizlere,
Çıkmamak üzere bir daha…

Titrekti bakışların,
Kızardı elma yanakların,
Üşüdün sarıldın güneşime,
Yaslandın omzuma,
Ruhun ruhumda,
Gömüldün huzuruma,
Taradım bahar kokulu saçlarını parmaklarımla…

İşte böyle bir huzurla,
Yeni doğan güne,
Nur yüzüyle,
Gülümseyen ruhuyla,
Tertemiz masum duygularla doğdu aşk…

Gözlerim kavuşurken aydınlığa,
Gözlerini gözlerime dikti aşk…

Çığlık çığlığayken kalp atışlarım,
İç çekerken yeni doğan güne sevgiyle,
Seninle uyandım,
Düşlerimden sabaha…

Düşlerimde olsan bile,
Son ömrümde seni yaşarken,
İyi ki doğdun günüme,
İyi ki doğdun,
Son ömrüme Aşk…