Geceleri yıldızlara bakardı,
Ay ışığında parlardı yüzü,
Ya yıldızlarla dertleşiyordu,
Ya da yıldızlardan sevgi diliyordu.
Seviyordu anlaşılan yıldızları,
Gözkapakları kapanmadan,
Terk etmiyordu onları,
Kıskanır olmuştum yıldızlara olan aşkını.
Yıldız olsam da gökyüzünde,
Kayıversem yüreğine,
Bir ömür boyu sevgi dolu bakıverse,
Yıldızlara baktığı gibi gözlerime..
İsmini bilmiyordum,
Yıldızlar prensesi diyordum,
Sen beni hiç fark etmesen de,
Ben seni seviyorum diyordum.
Bir gece kayboldu ansızın yıldızlar gibi,
Ben ağladım geceler ağladı yıldızlar ağladı,
Kim bilir şimdi hangi diyarda,
Yıldızlar bile sönük kaldı onun yokluğunda.
Kayıt Tarihi : 1.9.2008 04:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mevlüt Çetinkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/01/ay-isiginda-parlardi-yuzu.jpg)
Bana yaşadığın şehrin kapılarını aç
Sana diyeceklerim var söylemekle bitmez
Yıllardır boşa yaşanmış zamanılarım
İsmine düğümlendi şimdi sevdiğim
Bana yaşadığın dünyanın kapılarını aç
Senin dünyanı özlüyorum.
Başka dünyaları değil
Orada seninle olmak istiyorum
Bu evler, bu sokaklar, bu sevgi
Bu kalp senin artık
Ya sen gel dünyama, ya da izin ver
Ben geleyim dünyana sevgili......
TÜM YORUMLAR (2)