Gün, mor bir hüzünle boğulurken denizin koynunda
Ufuk, bakır bir hançer gibi sessizce göğsüme saplanır
Beklemek; paslı bir çan sesi, gecenin ıssızlığında çalar
Gözlerin, ay ışığında eriyen kar gibi benden uzak
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta