Ay Işığına Vuruldun.. Şiiri - Orhan Tufan

Ay ışığına vuruldun güneşi beklemeden
Uyandığımda yoktun
Ve diğer uyanışlarımda..
Gelirsin diye ümit etmedim inan
Git...bu benim söylemime dönüştü
Varlığınla ısıtman gereken yüreğim
Gölgesine yenik düşmüştü..
Ne adını duymak şimdi
Nede yaşadıklarımı anımsamak
Ve varlığınla geçen yılları yaşanmış saymak,
Rüyalarımda haykırışım sana ve boyun büküşündür.
Defol daima ihanetten iyidir
Sen git gülüm
Varlığın tükenişimdir..

10mayıs2001