Ay Işığım Şiiri - Ahmet Gürcü

Yıllar Sonra Çıkıp Geldin Ansızım.
Nede Büyümüşsün Güzel Ak ve Pak
Birbirimize Olan Hasretlerimiz vardı.
Memleketimizde Kar Nasılda Lapa Lapa Yağardı
Birbirimize olan Hasret ve Özlemlerimizi
Bembeyaz Lapa Lapa Yağan Kar Altında Saklardı.
Geli verdin Ani,den
Suskun ve Mağrur Bakarım Hep sana.
Uzar Bakışların İnceden , Ben Düşünürüm.
Sen Hayal Edersin ,Ben Seni Düşünürüm.
Zaman Hiç Dokunulmamış Gerçek.
Anılar Yerini Almıştı Bu bir gerçek.
Bir Umut Diye Bağırırdık Karanlığın İçinden.
Anılar İse SEN geldin hepsi Dönüştü Resme.
Acılar Yaşanacak Bilirim.
İnadına Tebessümünü Kayıp etme.
İnsan Yüreği bir Arınma Musluğu Gibidir.
Koyarken Yastığına Başını Gizli ,gizli Ağla
Arın sabahlara dek inadına.
Her zaman Bir Umut var Bilesin
Sakın Karanlıklarda Hapis Olmayasın.
Lakin Her Sabah Aynadan Kendi Suretini İzleyesin.
Tebesümün Eksik Etmeyesin İnadına bende Varım Hayat Diyesin.
Gün gelecek Sevinç Çığlıkların Karanlığı Yırtan O ses Olacak Bilesin
Var ile Yok Gibi Hayat
Aynaya Yansıyan O silik
Sana Düşmüşse Susmak
Elbette Bu Hayatında Bir Sonu var.

Yiğenim Merve ATEŞ