Ay ışığım Şiiri - Yusuf Mansız

Susunca ki melodilerde saklı, dillendiremediğin aşkların notaları
Yufka yüreklim
konuşmayan gözlerinden yaş aktı
Sessiz nidalarında cevher
Ay ışığında parlayan şakağından
Kahpe yalnızlığa dem vuran ahlar aktı hemde ayazda,
yüreğimden solurken korktum
Yine esintiler burktu yüreğimi,
senden gelen özlemler kuruttu bedenimi..
Mart battı mayıs akşamlarımdan baktım
Ufuk ötesine doğru gitmelerim vardı.
Yaz aylarına kavuşamadan..
Niye niye bıraktın güz ayında
Oturmuştu yüreğime sevginin susuz kalmış son lokması
Deniz dalgası bile inmeye çare değil
Her vuruş ta acıtıyor dalgası
Islak vücudumu avutuyor
Mırıldanaran martı sessizliğin de.
Şefkatin dibini gördüm
ay ışığının hisli anlarında,
Balık burcunun yelkovanın da sakladım yarınlarımızı
ama olmadı,
artık da olmayacak...

22 şubat 2021