Ay Işığım Şiiri - Fırat Yetiş

Bu gecede doğmadın ,
Vurmadı ışıkların pencereme,
Gözlerin gözlerimin içine düştüğünde,
Yakamoz geceyi kuşatır ,
Güller kokusu ile devrime kalkar ,
Bahara kanat çırpar göçmen kuşlar ..
Dağlardan soğuk sular akar yanan yüreğime ,
Deniz’in yakamozunda, şafağın maviye çalmışlığında ,
Bir umudun yorgun vaktinde,
Sevdana sarhoşluğum ile sızıp kalırım ...

🎼🔥🎼🔥

Ay ışığım sen Doğunca yüreğime ,
Suyun sesinden mehtaplı bir Ezgi çalmaya başlar
Yeryüzünün bütün ağaçları ürperir ,
Saçların takılır parmak uçlarıma ,
Kor alevlerin kızıllığı dudaklarında ,
Kenarında taze açmış erguvanlar ,
Sıcaklığına damla damla eriyip gider tenim ..

🎼🔥🎼🔥🎼

Ay ışığım,
Gece karanlığımın yürek feneri,
Sen düşünce gözlerimin rengine ,
Siyah maviden vurulur ..
Gündüzden firar etmiş gökkuşağı,
Mehtaplı gecenin koynunda bulunur ..
Yüreğimi yararak bir ırmak düşer gelincik tarlasına ..
Duası kabul olmuş sevdalılar düğün telaşına başlar ..
Güneşte yanmış ,yağmurda ıslanmış, memleketimin körpe delikanlıları halaya durur ...

🎼🔥🎼🔥

Ay ışığım ..
Gündüzün yokluğunda hüzün ,
gece mehtabında huzur bulduğum..
Dağların yamacında çığırtılan hoyrat Türküm..
Suyun göğsünde yazdığım şiirim ..
Ekmek ve aşımı ,
Yürek yoldaşlığımı,
Gündüzde vurulmuş düşlerimi ,
Geceye sığınmış ömrümü ,
Işığında vurulmuş yüreğimi bulduğum..
Göğüs kafesime bir kuş kondu kanatları kırık ..
Yelkovan vuruldu ayrılıktan ,
Bülbül ötmez oldu hasretinden..
Bu gecede sen yoktun ,
Kanayan bir yürek vardı ,
Gri bulutlu gecenin ıssızlığında..