Ay ışığı tesellisiz Şiiri - Nurhan Ergün

'akşamın kızıllığına gizlenirdi sevdam'

uzun sürecek bir gecenin acımasızlığı sardı düşüncelerimi
bir veda
gecikmişliğin aceleliğinde sokulurken yanıma
kızıllığında günü terkeden güneş çaresiz.

karanlığa bakarken yarı açık penceremden
gölgeli bulutlar arasında ay ışığında seni arıyorum
seni arıyorum yasak olan senli düşlerimde
sensizliğim sessizliğimde isyanlı
ay ışığı tesellisiz.

sen yoksun.

yağmur yağıyor gökyüzüne bakan gözlerime
yağmur tanelerinin ritminde
dudak kıvrımlarımı zorluyor dillenen bir nağme
ısırıyorum
kanıyor
çaresizlikle titriyor bir an yüreğim
sensizliğim boynunu büküyor
sevmek sevilmek değildir diyor
özgürlüğü dileyen duygularım
kabullenmişliğime şaşkın
gözlerimi kapatıyorum.

yüreğim sevgine açken doyamadım sana
kelimelerim sessizliğe çoğalırken
konuşamadım sana
ben susuyorum artık
sus
sende sus
konuşma.

dinle!
geleceğin umuduna gizlenen
gecikmiş bir vedanın nağmeleri duyuluyor.

dinle!
geri dönmeyişlere yeminli bir veda şiiri okunuyor.

ayrılık şiirimiz ağlıyor
sitemsiz bir kabullenişle dansa hazır duygularım
ama korkuyorum
sarıl
sarıl bana.