Kendini gülüşlerinde sakladığında,
anlamıştım bendeki seni.
Dudaklarımdan düşerken ismin,
göğsümün üstüne
harf harf çiçekleniyordu.
Bir bilsen nasıl yakışıyordu sana,
yakamoz ışıltısında ay ışığı şiirler..
Ne kaldı geriye biliyor musun?
Unutulmuş bir şiirdeki yürek izlerin.
Oysaki ne çok şiire benziyordu,
gülüşlerin..
Kayıt Tarihi : 18.10.2016 23:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!