Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Yüreğine sağlık Öylesine GÜzel...Öylesine İçten...Öylesine suskun..Tebrikler
Ay Işığı Senfonisi (Yokluğunla Söyleşi)
..........“Bir gece bir yıldız olup aksan gözlerimden yüreğime..
...........Hani o karanlığı bölen ışığını yollasan… Uzansan az…”
Karanlığa uzandı bak kırılası ellerim..
Bir parça ay ışığı senfonisi bestelemekte yüreğim..
..........”Öyle uçurumlar var ki aramızda senin gelemediğin..
........... Benim aşamadığım... çıldıracağım …”
Öyle hasretim ki kelimelerine..
Doldursan taşırsan sevginle beni..
Yaşatsan en delisinden sevdanı
Hani diyorum ki sevginle deliye çevirsen..
Delin olsam..
Derinliğinde kaybolsam..
Sarsan beni.. Sarsan.. Bırakmasan..
Keşke..
...........“Yarım ve kiralık zamanlara gebe aşkımız
........... Nice bakir umuttan daha çok ısıtıyor içimi”
Asırlardır içimde barınan, kimsesiz aşkın sahibi
Yüreğime konuşlandı kırık, yetim duygular
Ne yapıyorsun şu anda?
Düşünüyor musun sen de beni seni düşündüğüm kadar.
Özleyince elini koyuyor musun yüreğine..
İçin yanıyor mu seninde..
.............”Hani dokunsam diyorum.. yanar mısın...
...............Hani okşasam saçlarını... ağlar mısın...”
Aklımı firare vermişim sevgili..
Sevdana hüküm geçirmez sözlerim..
...........”Bir rüyaysa sevgili bütün bunlar,
...........Sakın uyandırma beni…”
Bir rüyaysa şayet bunlar uyanmayalım sevgili..
Hep böyle kalalım.sevdalı..özlemli..
.............”Bir ben varsam şu hayali dünyanda,
...............En azından bir ben, birazcık ben diyorum varsam, ne güzel…”
Yüreğimden dökülen hüzün notaları..
Duyuyor musun?
Ne çok isterdim gerçek olmanı
Oysa sarıldığım koca bir boşluk
Ve hayali dudakların dudaklarımda hissettiğim
Tek isteğimdi gerçekliğin..
Canım yanıyor..
...............'Sözlerin aynasıdır duygularımın.
...............Şimdi gidiyorum kalbimde bir yığın senle
...............Oysa ne çok götürmek isterdim yanımda seni
...............Dağıldım.. parça parça yüreğim..'
Gitme.. kal benimle..
Milyon kere söyledim bu sözü
Söz geçmez yüreğime bakışlarındaki acıdan
Kanayan ama kaybolmayan sevdanın adı
Görünmez bir iple darağacında asılı kaldı
Yüreğim kanıyor.
...............'Öyle alıştım ki seni sevmelere..
...............Senin beni sevmelerine
...............Vakit darlığında daraldım.
...............Kalabalık bir zamanı daha devirmem lazım
...............Yokluğunda üşüyorum bilesin..'
Zaman dar..
Sığdıramadık zamana yüreğimizi
Ne çok özlüyorum yokluğunda seni
Sesini duymadan nasıl yaşanır
Ya dokunmadan..
Bilmezsin..
...............'Bil ki gittiğim her yerde sen varsın
...............Uzun yıllardır beklediğim AŞK sensin
...............Şimdi geldim için ferah olsun
...............Ve sevgili..
...............Adın..adın AŞK olsun.'
Akşamın efkarı çöreklendi zavallı yüreğime
Kulağımda hüzzam makamlar
Dilimde acı bir beste..
AŞK’ım..yüreğinde..dilinde..
Elimde kimsesizliğim..sensizliğim..
Olsun.. yine de..
Adım AŞK olsun senin dilinde..
Bir parça ay ışığına bulandı kimsesizliğim
..........Ellerimde kalan birkaç sevda bestesi
...................Hüzzam tadında.. sensizliğim..
Sema Şener
*****
Kutluyorum ..emeğinize sağlık.. kaleminiz daim olsun .. yüğreğinizin hiç susmaması dileğimle.. tam puan .. sevgilerle ..
Eskiden paşalar padişahlar ferman ederdi tellal önünü okurken arkasını unutur birileri birşey sorardı tellal kaldığı yeri anons edeckken bulamazdı kaldığı yeri .
çalışmalarınız güzel ama ben sizi tanıyorum takibimden daha kısa daha öz yazdığın şiirlerinde var .
sana daha kısa şiirler çok yakışıyor .....
kalemin daim olsun.
'............' ların mahiyeti ne? hoş bir şiir kutlarım.....
yalnızlıkların bestelettiği hüzün dolu çığlıklar ...
Her sessizliğinde senfoniye takılacak yaka çiçekleri gibi notalar.
Her gece için ayrı bir senfonidir ay ışığı olsa da, olmasa da ...
Güzeldi, kutluyorum sn.Sema Şener...Düz yazı tadı da veriyor, şiir tadı da ...
çaresiz uyanacaksınız .. en son aşaması budur çıplak gerçeklik çok lezzetliydi tebrik ederim
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta