Ay’ın ışığı İstanbul’a,
karanlığı Ankara’ ya bakıyordu.
Her baskında yüreğim,
yüreğim biçare, isyanlara akıyordu.
Kim bilebilirdi söyle kim,
zifiride umudum, bir şeyler saklıyordu.
Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Devamını Oku
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.