Ay Işığı Gibi.... Şiiri - Barış Pınar Tümer

Kızıl saçları
vardı onun
ve
ay ışığı gibi
bakardı yüzüme....
taşıyamazdı bazen
yüzüm
bu
ay ışığından bakışlari...
tasiyamazdi yüzüm.
tasiya-maz... tasiyamazdi...
kırıp kırıp
hüzün ışıklarını
öyle bakardım ona...
Sevmek miydi bu?
Yoksa
bir bakışlık huzur muydu?
Yüzü...
binlerce kelebeğin
kanatlarındandı...
biri eksilse
yaşayamazdı...
aramızdaki neydi sahi?
Ay ışığından öte
bir şey miydi? ...
sonunda anladim
O ışıktan geçilirmiş
bir bakış değil
bir ömürmüş
feda edilir miydi sahi? ...
sana bakmalari
tasiyamazdi yüzüm
ama yine de
bakardim...
bence bu yüzden
Işığım
ışığındandır.......