Ay Işığı Beyazı Yarınlar Şiiri - Savaş B ...

Susmuştum.
Kimseyle konuşmuyor,
kimseye selam vermiyordum.

Belki de meyittim,
yaşarken ölmüştüm.

Kuytulara sığınmış,
ay ışığı beyazı gözlerinin
kirpiklerindeki ışıltısını anıyordum.

Özlemiştim,
güneş gibi parıldayan
gözlerinin karşımda duruşunu.

Özlemiştim,
elimi yakmayan kor gibi sıcak
ellerinin, ellerimde dolaştığı günleri.

Nasıl unutabilirim!
Beni, sana ait kılan
kolumu tuttuğun o anı
nasıl unutabilirim.

Dünümde sen vardın.
Bugünümde sen varsın.
Yarınımda da sen olmalısın.

Bugünler bana yetmiyor.
Geceyi sabahlaştırmalı,
yarınları dün yapmalıyım.

Yarınlara kavuşmalı,
seni daha çok anmalıyım.

Yarınlar!
Umudumuzu sakladığımız,
mutlu olmayı hayal ettiğimiz,
düşlerde gördüğümüz güzel günler.