Kuytu sokaklarda hüzün yürümüş,
Geçtiğim yollarda ayak izleri.
Bembeyaz bir örtü şehri bürümüş.
İnsanlar tasalı yerde yüzleri.
Nedense bu hal aşina gelir,
Ay ışığı bağrıma saplandı bile.
Gülme diyorlar başına gelir.
Gönül tutsakları toplandı bile.
Azad oldu tutsaklar
Yangın yerlerinden.
Şair ölür kederinden.
Ve kalemi,
Bir mısralık umut saklar...
Kayıt Tarihi : 25.2.2009 22:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)