Ay Işığı Şiiri - Amour Feu

Kilitli kapıların arkasında uyuyorum
Bilmiyor kimse,
Kimse görmüyor
Düşlerimi düşünüyorum,
Düşlerime düşen o ay ışığı parçasını
Öyle mahzun öyle çaresizki alıkoyuyor bedenimi, ileri gitmekten..
Aslında hiçbir şey ilerlemiyor
Biliyor musun?
Aslında hiçbir zaman sen ve ben olmadık ve olamayacagız..
Çünkü; herşey başladığı yerde bitiyor
Kim neyi yaşamış gönülden istercesine
Kim deli rüzgarlara kafa tutmuş, söylesene?
Bu yüzden veda ediyorum düşlerime
Düşlerimde ki ay ışığına
Gözleri nemli, çıkarsızcasına bir hayat bekliyor beni
En büyük günahımı işlemeye dogru yol alıyorum
Kanayarak..
..
Öyle acıtıyorki ruhumu
Bu gidiş bu veda
Gülüşlerimde bir gözyaşı kokusu var
Hissetmeni bekliyorum
Gitme desen belki kalırım
Neden bu sessizlik?
Kasırgaların arkasına sığınacağım artık
Kırılmış bir dal gibi düşmeyi bekleyeceğim
ve öleceğim düştüğümde
Zaman durmuyor kahrolası sey!
Sinsice sırıtıyor bize
Caresizliklere sürüklüyor, her seferinde daha da can yakarak
Tek başıma taşıyamayacağımı bilerek bu yükü
ilerliyorum adım adım
Aramak istersen birgün
Yollardadır gözyaşlarım
..
Sığmıyor artık acım içime
Hançerler batıyor öksüz yüreğime
Ağırlığıyla beraber öleceğim sevdamın
Seni de bekleyeceğim
Ay ışığı'm sönmeyecek çünkü
..