Benim, ay yüzlü güzelim;
Ay benimle, yüzünle beraber,
Sen çok uzağımdasın,
Hilale bakıyorum,
Gözlerini görüyorum.
Ay, ne kadar da parlak ve sevecensin?
Ne kadar da masum, içten
Yakıcı bakışların var senin?
Geceler seninle coşuyor,
Karanlıktan sıyrılarak,
Köpekler havlıyor,
Işığın altında hiç susmayarak…
Yıldızlar çepe çevre kuşatmış,
Feza âleminin derinliklerini.
Güneşle hiç barışık olmaz mısın?
O gelir, sen kaçarsın,
Sen gelirsin, o kaçar…
Beynim, ruhumla bayram yapar,
Geceleri ay ışığı altında.
Hep kalemlerle dertleşirim,
Bana bakan ay ışığı altında.
Kendi kendime hep konuşurum,
Herkes bana deli desin diye,
Zaten akıllı pek bulunmaz,
Gecenin derin karanlığında.
İnsan ve cin uyur;
Ay ile ben uyanık,
O bana bakar, ben ona.
Şarkı söyleriz onunla,
Sabahlara kadar...
Yaratılışımızı hatırlarız,
Bir damla su iken,
Göz göze gelerek,
Sevgi köprüsü kurarız,
Bulutlar arkasında…
O, beni köyüme götürür,
Işıklar arasında.
Onunla ağlarım,
Onunla gülerim,
Sessiz geceleri…
Ay ışığı altında bir İdris
Ve ona ışığını esirgemeyen,
Kocaman parlak bir ay,
İçi sevgi ve nur dolu…
20. 07. 1997
İstanbul
Kayıt Tarihi : 20.11.2009 21:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ay benimle, yüzünle beraber,
Sen çok uzağımdasın,
Hilale bakıyorum,
Gözlerini görüyorum.
Tebrikler üstadım..gönlüne sağlık.iyi günler dilerim...
Kaleminiz daim olsun.Selamlar
TÜM YORUMLAR (10)