Ay ışığı Şiiri - Aydın Bayrakdar

ruhum saplanmışken kör karanlığa
yollarda gözlerim ay ışığını
kaybolur tasası taşıdığımda
koynumda gizlerim ay ışığını

hasret boynumda testere yular
bir açsam kalbimi ıstırab dolar
kokladığım güller zamansız solar
sofrada tuzlarım ay ışığını

zifiri karanlık vakti beklerim
yıldızları saya saya eklerim
halini hatrını sorar yoklarım
biraz da nazlarım ay ışığını

ay ışığı kalbden kalbe köprüdür
bazen de tuzağa düşen sürüdür
avlanan kuşların mağdur ömrüdür
anlatır sözlerim ay ışığını

Aydın'ım ay ışığının aşığı
ay ışığı sefillerin beşiği
sofrada kayb ettim tası kaşığı
çanaksız tuzlarım ay ışığını...