Zifiri bir karanlıkta,
Bir anda kaybetmiştim yolumu...
Tek bir ışık, tek bir yıldız yoktu! ! !
Sanki...
Sanki herşey üstüme geliyordu.
Yalnızlığın ve kaybolmuşluğun vahşi korkusu
çıldırmışcasına benliğimi sararak,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Güzel şiiriniz için tebrikler. Tam puan haddim olmayarak.
Selamlar
..Sayin Üstad ABBAS YURT !Patalojik sairler,de bu masalimsi hos anlatim siirinizi okudum keyif alarak...burda,da sayfanizda,da okumak ve size en icten dileklerimi yazmak geldi...saygi-sevgi ile...yakup icik almanya
Bazen bir ışık beliriverir en çaresiz olduğumuz anlarda. Tebrikler. Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta