Ay Işığı - 3 Şiiri - Murat Sağbaş

Ay ışığı ben deliyim anlarsan
Sis,düş,taş,kar,yer,gök,çığ,sel,aşk gibi
Belki yıldırım bulutları sarsan
Akrep bilir tenhada ona sorsan;
Ay ışığı ben deliyim anlarsan

Sarıgüzel,yeşil...; sokak çatısı
Ah yakındın,ne uzaktın nihâvend!
Gözlerin Ay ışığı parıltısı
Kahır dokudum sabahın altısı
Sarıgüzel,yeşil...; sokak çatısı

Yaz sıcağı tâze ümitler taşır
Bir tren haykırışı kadar yakın
Ve ahu gölgesi gibi yaklaşır
Uçuk pembe gölge Ay ışıklaşır
Yaz sıcağı tâze ümitler taşır

Ağustostu,sıcaktı,karanlıktı
Telefonla irkildi tüm kulaklar
Benimkisi tatlı bir yâranlıktı
Ay ışığı,kopuşun bir anlıktı
Ağustostu,sıcaktı,karanlıktı

Giyotin ağzında, bıçak ilikte
Ay ışığı cellat çağır,sen gelme!
Çatırdar aşk sökülmez tâzelikte
Sen götürme Ay ışığı birlikte
Pembe aşk çırpınırken gölgelikte
Giyotin ağzında bıçak ilikte.

Ağlamadım,anlamadım şâhit var
Boşluk düştü, an bölündü,gül öldü
Ay ışığı,neden söndü ışıklar?
Gece soğuk ve keskin sesin kadar
Ağlamadım,anlamadım,şahit var

Akşam sarardı,Ay ışığı soldu
Yer çelik,hava demir,gök zehir
An içinde etten heykel yontuldu
Kan sürüldü alnına kader oldu
Akşam sarardı,Ay ışığı soldu

Pembe kefen ısıtır mı geceler?
Bataklıkta çiçekler üşür bugün
Sana,bana,çiçeklere kefen ser
Ay ışığı sen de bana örtüver
Pembe kefen; Isıtır mı geceler?

Sonsuza ağan bir aşk sarmaşığı
Sarmaş-dolaş,solmaz bir gelecekle
Ölümsüzlüğe adım Ay ışığı
Unutulmaz bir muradın aşığı
Sonsuza ağan bir aşk sarmaşığı