Ay Işığı Şiiri - Bahri Yıldırım

Bazen dolup taşıyorsun
Yüreğimi yakıyorsun
Karanlığı yıkıyorsun
Ay ışığım, ay ışığım

Gece bende gündüz nerde?
Ne dertler var içerinde?
Güneşin göründüğü yerden
Apar topar kaçıyorsun.

Gelir gidersin dünyama
B azen dolarsın odama
Bir öpücük yanağıma
Kondurup ta kaçıyorsun.

Gece gündüz dolaşırsın
Her yerlere ulaşırsın
Yüreğime sevgi taşırsın
Ay ışığım,ay ışığım

Ben mi kovaladım seni
Sen yaktın kendi kendini
Sevdalardan bir çadırda
Bekliyorum her an seni.

Titreme titretme gülüm
Yokluğun sanki bir ölüm
Sensiz solmuş bin bir gülüm
Neden goncam olmuyorsun?

Işığımda ay ışığım
Sensin benim ay ışığım
Bu sözler sana bir sitem
Sanki bunu bilmiyorsun

Sanki ışıklarda saklı
Kendini sanarsın haklı
Kuşluk vakti akşam vakti
Bekletiyor gelmiyorsun

Yeter bunca elem keder
Çekilen dert elbet biter
Geri dön gel,bul yerini
Yerin gönlüm biliyorsun
Çünkü: Sende seviyorsun