Akşam olur çıkıp saçar şavkların
Düşlerimde yatıp duran ay güzel
Bağrı çoktan yakıp geçer okların
Ay kaşları atıp vuran yay, güzel.
Gece çıkıp çözer, sırma saçların
Saçar mısın yeryüzüne şavkını
Gökyüzünden akarken ay ışığı.
Açar mısın yar yüzüne aşkını
Nazlarından çekerken, ay ışığı.
Ay ışığı, yar bağrını gecenin
Sana eller gibi bardak deyip geçmedim
Belki izi vardır son içtiği yudumdan
Değmese o dudak bardak bardak seçmezdim
Sanki azı vardır son kaçtığı tadından.
Seni kul üretmiş, can türetmiş Yaradan
Sebep işler anne, baba dünyada
Günahsızca doğar, ağlar bebekler.
Konuşamaz onlar, sözü olsada
Dillendikçe çağlar, aşar bebekler.
Onlar kokup duran, cennet bahçesi
Seherlerde çıkıp, meler dağlardan
Uzaklara meler gibi ağlarda
Ürkek ürkek bakar süzüp dağlardan
Gözlerinden yakan, bir ceylan eyler.
Yeşil arar durur, gözü var gökte
Meleyip doğdukça, ovalar eşiğinde
Çobana bir yoldaş, olurmuş eşeğinde
Dönüp gidiyorken, sallanan beşiğinde
Kuzular uyurmuş, heybeden döşeğinde.
Sürü köye koşup durur soluk soluğa
Titrek titrek meler, dağlar ardından
Dağ ceylanı dağlar, dağlar ardından
Avaz avaz gelip, ok ok batarken
Bağrı delip geçer, dağlar ardından.
Dağ ceylanı dağlar, dağlar ardından
Dallar zakkum açsa bile gülüm
Her gönlün bir gönül bağı varmış
Bu kuluna ağı saçsa bile
Her gönlün bir gönül bağı varmış.
Dertlerine deva kulda bulsa
Elif, sürmelerin çeker göze
Sanki elif elif çeker gibi
Zülüflerin çözüp, döker yüze
Serlerinden yere, akar gibi.
Eller açıp yakan, anasından
Diktiğim bağlar, yenen bostan benim
Biçtiğim nane, kokan reyhan benim
Gül şerbet, bade sunan eller benim
Günahım sırta konar, dağlar gibi.
Her gün peşimde olur, zorlar beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!