Ay Işığı 2 Şiiri - Aynur Baydar

Bir ülke varmış
İnsanları aşksızmış
Aşk yasakmış.
Bundandır elbet
Geceleri karaymış, aysızmış
Ülkenin prensesi
Ay ışığı misali güzelliğiyle
Aydınlatırmış her yeri
Kaptırmış kendini
Sevdiği de yorgan işçisi
Evlenemez...
Sevdiğini söyleyemez
Bilmez...
Yorgan işçisi onun delisi
Kara ülkede
Tek aşık, yürek ikisi
Yorgancı, prensesi düşleyerek
Altın simlerle
En güzel yıldızları işleyerek
Gelmiş saraya...
Doğum gününde prensese
Yorgancıdan hediye
Umutsuz aşkını anlatan
Yıldızlı yorganı
Sermiş yere
Prensesin nur yüzü gülmüş
Kara gecelerde
Yıldız yorganının içinde
Görmüş en güzel düşleri,
Anlamış yorgancıda...
Seviyor kendisini
Kaçmaya kalkmışlar
Prenses de gözü olanların
Aşkı yasak kılanların
Oklarına hedef olmuşlar
Yorgancı ölmüş
Kocaman parlak ışıklı yıldız olmuş
Prenses
Her gece yıldızına bakar dururmuş
Yememiş, içmemiş
Nur benzi silinmiş gitmiş
Yıldız yorganının altında
Gözü, yıldızında
Son nefesiyle...
Gökyüzüne süzülmüş
Önce yeni ay, sonra hilal ve dolunay
Geceleri karanlık ülke
Işıl ışıl olmuş
Kavuşmuşlar orada
Bin bir pırıltıyla
Ayıranlara
Biz birlikteyiz, beraberiz
Aşkımız büyük, çok büyük
Her gece geleceğiz
Aşk nurumuzla, karanlığı sileceğiz
Aşıklara ilham vereceğiz
Birbirimizi sonsuza dek seveceğiz.
Kavuşamayanlara ışığımızla
Yarınlar vaat edeceğiz...