Bu günde doğmaz mı güneş bir farklı?
Gönlümüz sadece o gün mü gururla dolmalı?
Şehitlerimiz yalnızca o gün mü anılmalı?
Sorarım size Çanakkale sadece 18 Mart’ta mı kalmalı?
Asalet akmaz mı damarlarımızdan?
Sizin hiç gözleriniz ıslandı mı, affedilmeme kaygısıyla?
Hiç geceleri uyuyamadığınız oldu mu, kalbinizin huzuruyla?
Siz hiç yaşadınız mı, ölümün kurallı sorgusuyla?
Siz hiç sınandınız mı lâyık olamamanın acısıyla?
Hiç hata yaptığınıza sığındınız mı, affedilme umuduyla?
Ey sevgili! Dön maziye şöyle bir bak,
Göreceksin, orada bir çift göz senden kaçacak,
Sanırsın sana baksa orada kavrulacak,
Bu yüzden istese dahi hâreleriniz kavuşamayacak...
Oysa o seninle kavrulmayı ne çok isterdi,
Dünyaya geldiğim ilk an ağlarken,
Senin sütüne, kokuna muhtaçken
Ayaklanıp yürümeye çalışırken,
Her düştüğümde sen nerdeydin anne?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!