Ay ışığı Şiiri - Mehmet Fuat Özbilici

Hayaller avutuyor beni,

Saçlarına dokunup gözlerine bakmak varken,

Sensizlik acıtıyor kalbimi,

Varlığına hayranım sana hayranım,

Bu ne alımlılık bu ne güzellik,

Sana bakmak iyileştiriyor beni.

Güneşin batışını izlemek gibi seni seyretmek,

Bir yanım huzur ve mutluluk bir yanım da hüzün var,

Yaratılmışların güzeli dünyamın çiçeği,

Sensizlikte bu cana acı var.

Güzel saçların güzel yüzün,

Yanaklarını kaplıyor saçın,

Öyle güzel ki gözlerin,

Bana uzansın avuçların.

Denizin dalgaları arasındasın,

İnsan değil sanki denizin kızısın,

Toprağı kucaklıyor dalgalar,

Sahilden siliniyor ayak izlerin.

Gün batımıdır bu seni kuşatan,

Ellerinden tutup sana sarılan,

Güzelliğin süslüyor doğayı,

Bekliyor gibisin geceyi ve ay’ı

Ne olursun bakma hüzünlü hüzünlü,

Acılı yürekler hep bekler geceyi,

Acının melhemidir ay’ın ışığı.