Her gün beyaz sayfalar açtım
Her birini kirlettikçe gözlerinin karası
Ben yenisini açtım
Kendime dokunup seni yaşadığım ellerimi
Her gün dua için açtım
İki yakamın bir araya gelmese de arası
Ellerim bir kez olsun saçlarını tarasın. Belki düşer elime bir tel saçın
Yorulmam artık beyaz sayfalar açıp
Bir tel saçın bir de kokundan gül yaprağıyla
Saklarım sayfaların arasında bir ömürVe kömür olana dek kemiklerim
Hatta yanıp dumanlar savuruncaya dek
Duman olup ta gök yüzüne resmini çizinceye dek
Her zerrem seni sevecek
Her zerrem seni bekleyecekVe arda kalanlarımdan
çiçekler yeşerecek
Gök yüzündeki resmine doğru....
Kayıt Tarihi : 19.10.2021 23:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dadialosta başladı her şey
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!