Ay Işığı Şiiri - Hasan Okursoy

Neler eskidi bende
Yıllar unuttu kıyımı
Esnedi durdu bir yanım
Bilsen nasıl özledim akşamı

Açtı narçiçekleri
Islığımda
Uyandı ay ışığı
Her yerde saçağı

Zaman kısa
Koşuyor dörtnala
Soldu bahçem
Küstü yıldan yıla

Ne kadar gıcırdasa kapı
Yine de görünmez içi
Ne kadar uzasa gece
Aydınlığa açılır penceresi

Takvimde her sabah
Kopardığım yaprak
Azalan günlerim
Neyi bekler sayarak

Bu kadere bak
Savrulur yardan
Tıkırdayan tren
Saçılır bohçam

Uzatsak da günü
Bitecek değil mi?
Gülümseyen yüzün
Solacak birden