Ay Işığı Şiiri - Mehmet Çaltı

Kalk artık, bak şu masum geceye
Bu anı döndür, şiirsel bir heceye.

Kuyu suyundan iç, ne kadar serin
Bir an olsun artık, kurusun terin.

Böyle gecelerde kaç oldu bittiğin?
Çünkü; aklına geliveriyor değil mi sevdiğin?

Bir acı var şimdi, biliyorum içinde
Ayrılık bu, sanıyorsun ki; O Çin'de.

Ah ! şimdi bir deniz olsaydı karşında
Gitmezmiydin yanına, bir arşında...

Yıldızlar bile kümelenmiş, olmuş Samanyolu
Yabancıyım kendime, sanki içim yaban dolu.

Hasret kalmış sanki üzüme, asmalar
Sevdayla yanmış gönlüme, gem vuruyor tasmalar.

İşte bu; gözyaşıyla doldurur tasını
Avare, avare dolaştırır, tenhalarda insanı.

Bu yaz gecelerini bitmez sanacaksın,
O soğuk kış gecelerinde de yanacaksın.

Hayret değil mi? Ne hallere koyuyor aşığı,
Şu gökten süzülen ay ışığı...

Mehmet ÇALTI
14 Haziran 1982