Ay Işığı Şiiri - Hikmet Yakışır

Gece ay ışığındaydım
Karanlık ve aydınlığı bir arada yaşadım
Ay’ın ışığı ile aydınlığı
Ve gecenin karanlığını
Sende yanımdaydın
Günahkar bedeninle değil
Masum yüzünle düşümdeydin

Maziyi düşündüm dün gece
Zifiri karanlığında gecelerin
Seninle el ele dolaştığımız anları
Geceler hiç de karanlık değildi
Ay ışığı aydınlatıyordu yollarımızı
Sen yanımdaydın diye

Bu gece yoksun yanımda
Ellerin başka avuçlarda
Tenin günahkar ürpertilerde
Başını ihanetin göğsüne yaslamışsın
Dolunay on dördünde
Ama gece zifiri karanlık
Sen yoksun diye

Geleceksin gecelerime biliyorum
Ay ışığını yakalamaya
Yakamozları seyretmeye geleceksin
Oturduğumuz o kayalıklara
Ama hiçbir şeyi yerinde bulamayacaksın
Ne ay ışığını, ne yakamozları, ne de beni
Zifiri karanlığa gömüleceksin
Ay ışığında.

02 Ağustos 2004