Konuşmayı sevmem, Yaşadığım hayatı. Anlatmayı hiç sevmem O an yaşananları Gün batımı, ay ışığı. Kaşifi olduğum ummanda adalar Bembeyaz ten, sırma saçlar Seyyahı olduğum coğrafyada. Santim santim keşfettiğim yüksek tepeler Kanter içinde dolanmaya çabaladığım Engin bayırlar, yalçın dağlar Doya doya içiyorum şerbetini nemli pınarın Yorgunluğumu unutuyorum Dilim yazdığında mısraları En kuytu yerinde gül ağacı Çırpındıkca batıyor feleğin kaması Volkan gibi patlayınca en derinlerde. Ateşten bir sancı. Yoğun uğultuyla kırılırsa fay hattı Deprem oluyor, afet olur Gün batımı, ay ışığı Oguz99
Oguzhan OguzKayıt Tarihi : 19.1.2012 14:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)