Ay Işığı Şiiri - Raziye Aktaş

gözleri iriydi kadının;
konuşurken daha da büyüyordu sanki.
adam hep aynı tevazuda
ciddi, kendinden emin
yağmurun gece bıraktığı ıslaklık duruyordu bankın üzerinde,
dalgalar vuruyordu sahile.
susturulmuş ağızlardan çıkacak tek kelimeye odaklandı
her ikiside..
ay, tüm ışığıyla vurdu baktıkları yere..
kadının gözünden iki damla yaş süzüldü;
dönüp baktı adama, adam da kadına.
ay ışığı bu kez, kadının iri gözlerine vurdu
adam baktı; tek damla düştü sol gözünden
tam yüreğinin üstüne
adam kalktı; gitti
kadın kalktı; gitti
dalgalar sustu
gece sustu
ay, ayrıldı olduğu yerden
vurmadı bir daha ışığını hiçbir yere