Gecenin bir yarısı saat kaç bilmiyorum
Merak da etmiyorum,
Kaçsa kaç, uykum kaçmış nasılsa!
Perdeyi araladım, Ay'la göz göze geldik;
Düşünceli düşünceli duruyor yerinde,
Belli ki gördüğü bir şeye takılmış aklı;
Kim bilir ne düşünüyor afaki afaki.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Ay'ın meramı nedir, belki Ay bile bilmez, seyrettikçe dünyayı hayretle, belki biraz da nefretle...
Ay'ın meramını çözmeye çalışırken, şairin duyguları kolay çözülebilir cinsten mi?
Güzeldi Nimet hanım, hem de düşündürücüydü.
Beğeniyle okudum.
Teşekkürlerimi saygım ve sevgimle efendim,
Ünal Beşkese
Ay'ın gördükleri bütünüyle insana dair olgular. Ne var ki finalde, insanlık onurunu kurtaramamış ve maalesef ölmüş. Bütünüyle bizi resmeden bir şiirdi. Değerli Arkadaşım'ı kutluyorum.
nefis bir şiirdi can
Ayla bir hasbihal olmuş sanki bir içdöküm..keşke biz şaiirler meramızı anlatırken sevgi aşk birlik beraberlik üzerine olsun isteriz ama kan dökmekten karıştırmaktan nem alan lar olunca kalemimiz kılıç olur ..degerli hocam duyarlı kalemini kutluyorum.dilerim güzel günler bizlerin olsun saygımla..
Şu gerçeği unutmamak gerekir. Dünyada ne kadar insan varsa, hemen her insan gördüklerini hiç birisi tıpatıp bir ötekinin ifadesine benzemeden farklı anlatacaktır. Ay dünyamızı izlerken her gece gördüklerini, belki farklı anlatıyor, her gecenin farklı olayları içerdiğini, her doğum sancısının birbirinden çok farklı oladuğunu söylemek itiyor. Kimisi ayın parlaklığına, onun yansıttığı ışıklara bakarken mutlu oluyorsa, başkaları belki o derin sessikiliğin içinde kendi yalnızlığını buluyor olabilir. Düşünüyorum: 'Ay bana ne söyleyebilir? Meramı nedir?' Ya yalnızlığımı anımsatacak, ya şiirsel duygularımı körükleyecek, belki de kupkuru cansız varlığıyla diyecek ki: 'Sizler cdanlı bir dünyada yaşıyorsunuz, havanız, suyunuz, hemen her şeyiniz var, öyleyse neden mutlu değilsiniz?' Ayın meramı bir, benim meramım binbir...
Dilediğimiz kadar anlatmaya çalışalım, ayın gerçek meramını kim bilir?. Güzel bir şiir. Severek okudum. Özel bir konu. Paylaşım için teşekkürler.
çok etkilendim yürek sesinden canım arkadaşım...hissettim adeta tüm yüreğini...ağlattı beni güzel eserin...sonsuz saygılarımla...tma puanla hemen ekliyorum...
Duygu yüklü şiirinizi
begeni ile okudum
patlatılan bombalarla günaksız insanlrın canına kıtyanlar insanlığ öldürüyürlar ayda ona üzülğyor anlaşılan duyarlınyürek [nimet hanım insanlıkmalemşnde her gün olanları birer mısra ile anlatıvermiş osyalıkla ve duygu dolu yürek sesi ile haykırarak kutluyorum
Karanlıklar gizlese de kötülükleri, bir mum ışığı bile yeterli oluyor acıyı görmeye...
ay ışığı kim bilir daha nelere şahit olacaktır...
Dileğimiz güzelliklere eşlik etmesi elbette..
İnsanlık öleli bilmem kaç yıl oldu...
Müthiş bir finalle biten çok güzel bir şiir okudum...
Gönülden kutlarım...
Sevgiler...
eline yüreğine emeğine sağlık tebrşkler saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 53 tane yorum bulunmakta