Biz üç kişiyiz.
Biri ben biri mutsuzluk diğeride umutsuzluk.
Biz üçümüz ne güzel bir arada oluruz.
Yağmurda ıslandık , demirlerle dövüldük.
Tek vücut olduk.
Birbirimizi nasılda büyütüyoruz.
Tek dal sigaramız var kim içecek?
Keder ve acılarımız bundan.
Defoluyuz , çoğul hayatların monoton acılarıyız.
Karanlık sokakların , çamura bulaşmış, arada da ışık saçan çocuklarız.
Güneş’e denk geldik mi şansımız açılır sanırız.
Mutsuzluk ve umutsuzluk hafiften gülümser , Gaza gelir…
Aşk masasında soluklanırız.
Masada mutluluk ve umuda hep yenik düşeriz.
Sigaramızıda kaybettik…
Ay’ın , kıkırdayışı bizi gecenin karanlığına çeker .
Masadan, ağzı ,burnu ;kırık ayrılırız.
Karanlıkta kayboluruz,
Biz hep böyle üç kişiyiz …
Birde sigarasız…
Kayıt Tarihi : 2.12.2023 00:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!