Ay'ın Karanlık 100'ü Şiiri - Dilaver Öztürk

Ayın karanlık yüzü aslında insanın korku mahzeni, bilinçaltı ve yüzleşmeleridir. Bir damla suya muhtaç olana çok büyük gelirdi okyanus demekse aslında küçük insanların kurdukları çok büyük hayallerdir. Bu hayaller o kadar büyük ki insan onun içinde boğulup yok olup gider Ayın karanlık yüzünde sahteliklere ihanetlere yalanlara başkaldırır. Sürekli kendine söz verir, değişen bir şey de yoktur. Saflığı temizliği güzelliği umudu arar ama çevresi hep sahtelik, bencillikle doludur. O yüzden kendine ayın karanlik yüzünü yurt edinir. Dünyaya uzaktan bakıp, okyanus maviligine hayran kalıp kendi gözyaşıyla yetinir. Ve kendinde cesareti bulamayınca yüzsüz diye kendi içine yönelir. Tıpkı günümüz insanı gibi