Ay'ın Dostu Şiiri - Cem Güçlü

sen ağlarken yağmur daha hiddetlenir,
sen özlerken uçamaz o kırlangıçlar.
güzel kokulu karanfil kokmaz artık;
onlar sana gitti gelmez artık derler.

gözleri karanlık bir deniz olmuştur.
kısacası akrep yelkovan durmuştur.
o kızın nesine aşık oldum dersin;
ama kalbindekini dindiremessin.

kahrolası bir kadehtir artık aşkın,
onun içindeki asla eksik olmaz.
güneş bile korkar olmuş o kadehten,
geceler bitmemiş kadeh kırılmadan.

ay sevmiş o kadehi dost olmuşlardır.
paylaşmışlar içlerindekilerini,
yeni gün ağarana dek ağlamışlar.
ay güneşi tekrar görünceye kadar.

güneş görününce kadeh kırılmıştır.
ay kaçmış gecelerin karanlığına,
kadehi bir daha görmek umuduyla.
ay kadehin kırıldığını bilmezdir.