Ay İle Yıldız Şiiri - Hacı Göktekin

AY İLE YILDIZ

Ay ile Yıldız'ı konuşurken yakaladım dün gece,
"Hayırdır" dedim, "Hayır inşallah" dediler.
Tatlı bir muhabbet vardı gökyüzünde,
"Selamün Aleyküm" dedim,
"Ve Aleyküm Selam" dediler.

Mevsim yaz, sakin bir gece, sabah yakındı.
Ay; Hilal şeklindeydi, parıl parıl parlıyordu.
Bir yanı sevinçli, bir yanı da hüzünlüydü.
"Nasılsınız" dedim "Elhamdülillah" dediler.

Gülümseyen yanı dikkatimi çekti birden,
Çöken kara bulutlara inat, her köşesinden.
Ayasofya'ya bakıp gülümsüyordu gökyüzünden,
"Neden" dedim, "Çünkü bekçisiyiz biz" dediler.

Birden gözleri doldu, ağlamaklı oldu sanki yine.
Hüzün kapladı her yeri bir anda, sevinç yerine
"Bak bak" dediler, karanlıklar çökmüş üzerine
"Mescid-i Aksa ağlarken, ümmet nerede?" dediler.

Sitem ettiler tabi biraz Ümmet-i Muhammed'e
Mescid-i Aksa hüzünlü, göremiyor mu kimse?
Kör sağır olmuş müminler, hani iman nerede?
"Cihad" dedim, "Biz olmadan olmaz" dediler.

Hilal Yıldız'a döndü, Yıldız Hilal'e baktı
O anda birazda değişti sanki bakışları,
Yıldız şöyle bir iç çekti, birden kaşlarını çattı,
"Ne oldu?" dedim, "Bizim oraya gitmemiz gerekli" dediler.
"Nasıl?" dedim
"Yeter, bu karanlığı aydınlatmak şart oldu" dediler.
.
.
.
Hacı GÖKTEKİN